Afscheid nemen in stijl - Reisverslag uit Veldhoven, Nederland van Ellen Hendriks - WaarBenJij.nu Afscheid nemen in stijl - Reisverslag uit Veldhoven, Nederland van Ellen Hendriks - WaarBenJij.nu

Afscheid nemen in stijl

Door: Ellen

Blijf op de hoogte en volg Ellen

24 Augustus 2014 | Nederland, Veldhoven

Op zondag 17 augustus werd ik totaal verrast. Ietwat geirriteerd zat ik te wachten op ome Tinus, die zo nodig om 14.30 iets af moest geven waarop ik dan weer moest wachten. Ik heb hem die dag een aantal keren vervloekt, wie bedenkt het om midden op de dag langs te komen, waardoor ik niet gewoon even kan gaan shoppen.
Om 14.40 kwam er ineens een voor mij onbekende auto aanrijden. Daar istie dan dacht ik, mooi ff de spullen aanpakken en wegwezen.. Zie ik daar ineens Lieke en Dirk uitstappen. Wat gezellig dat jullie zo onverwachts langskomen! Tovert Dirk ineens een theedoek achter z'n rug vandaan: we komen je ontvoeren! Plichtsgetrouw als ik ben probeerde ik nog uit te leggen dat ze dan even geduld zouden moeten hebben, ome Tinus was onderweg. Totaal overdonderd had ik natuurlijk niet door dat ome Tinus in het complot zat.
Ik mocht me nog net een beetje fatsoeneren en toen was het tijd om in de auto te gaan zitten en me te laten blinddoeken. Met de Turkse muziek op volume 50 en de blinddoek om heb ik het logisch nadenken en meedenken welke kant de auto op ging al snel opgegeven. Na meerdere rotondes misschien wel 5 keer rond te zijn gegaan dacht ik dat ik vast ergens in een boerengat terecht zou zijn gekomen. Toen de blinddoek af mocht bleek ik gewoon bij Johan thuis terecht te zijn gekomen.. Mijn richtinggevoel laat me dus echt wel in de steek als ik niet zelf mag rijden..

Een warm onthaal met een aardig nummertje van Gordon en een compleet met vlinders en Hollandse zaken versierd huis. Ik kwam wat beduusd over, nou ik kan je vertellen, dat was ik ook!
Beetje bijkomen en hup, de volgende verrassing. Een oerhollands jurkje voor Ellen! Natuurlijk meteen omgekleed, klaar voor de Hollandse koeken!

Het was een super gezellige Hollandse middag/ avond. We hebben gesjoeld, het spel Rio ( wie kent het niet ) opgeleukt en even uitgeprobeerd welke miens zich het minst ergert.
Van spelletjes krijg je honger, dus op naar de oerHollandse kost. Stamppot met ballen. Daarna een zelfgemaakte taart van Do! Helemaal in Ellen-stijl, hollands met als middelpunt een vlinder. Calorieen voor 3 maanden, maar hij is zo goed als opgegaan!

Joelle had haar creativiteit gebruikt om mij namens de vrienden een cadeautje te geven zodat ik mijn maatjes niet ga vergeten. Een kussensloop gemaakt van de Nederlandse vlag, met allemaal lieve wensen erop.
Vrienden, het was geweldig!


Op mijn werk moest er natuurlijk ook afscheid genomen worden, vandaar dat een collega voorstelde een borrel te gaan drinken. Toen ik tijdens de voor mij laatste vergadering weggestuurd werd, had ik natuurlijk wel door dat dit meer dan een borreltje zou worden.

Op donderdag 21 augustus gewoon aan het werk gegaan. Veel collega's op kantoor, een hoop gesmiespel en verdacht gedrag. Om half vijf hadden ze even genoeg van mijn aanwezigheid, dus kon ik buiten op het bankje mijn lot afwachten.
Toen ik eenmaal weer binnen mocht, bijna verschrompeld van de kou ( het is hier geen Turkije) was de tafel gedekt met allemaal Turkse hapjes. Gezellig eten en wat drinken om er bij stil te staan dat ik er de komende 3 maanden niet ben.
Mijn collega's hadden voor mij ook nog een cadeautje, een schrift vol recepten en lieve gelukswensen. Bij het lezen alleen al besef ik me wat een topcollega's ik heb en wat een gezelligheid en humor ik de komende 3 maanden zal moeten missen.

De Turkse broden waren niet aan te slepen, de wijntjes en biertjes ook niet!
Toen ik om 23.00 uur de deur sloot van onze bosvilla, voelde ik al wel dat de komende laatste werkdag een zware zou worden! De laatste dag hebben we in stijl (met een vette hap op de vroege middag) afgesloten.
Nog 1 keer de deur mee sluiten, dat voelt raar. Nu heb ik wel de tip gekregen regelmatig om 8.00 uur mijn appartment te openen en om 17.00 te sluiten, dan krijg ik niet zo'n heimwee...

In de auto naar huis komt dat het besef.. 3 maanden niet werken! Het voelt heerlijk, maar ook wel dubbel. Sentimenteel als ik kan zijn kwamen er dan ook even wat tranen, want het is toch wel heel spannend zo'n avontuur!

Nu nog een weekje bijkomen, zaken regelen en wat mensen gedag zeggen. Turkije, ik ben er bijna!

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Ellen

Actief sinds 24 Aug. 2014
Verslag gelezen: 191
Totaal aantal bezoekers 6685

Voorgaande reizen:

02 September 2014 - 28 November 2014

Proefwonen in Turkije

Landen bezocht: